قواعد نگارشی و نوشتاری برای استفاده از کلمه "نقل قول" در زبان فارسی به شرح زیر است:

1. نقل قول مستقیم: وقتی از سخنان شخص دیگری به‌طور مستقیم استفاده می‌کنید، باید از علامت‌های نقل قول (“ ”) استفاده کنید. به‌عنوان مثال:

   • او گفت: “من باید به خانه بروم.”

2. نقل قول غیر مستقیم: در نقل قول غیر مستقیم، نیازی به علامت‌های نقل قول نیست. در این حالت، شما محتوای گفته‌شده را بازنویسی می‌کنید. مانند:

   • او گفت که باید به خانه برود.

3. استفاده از "نقل قول": وقتی که به‌طور خاص به کلمه "نقل قول" اشاره می‌کنید، می‌توانید از علائم نگارشی از جمله استفاده از کلوخ به صورت مایل (italic) یا علائم نقل قول استفاده کنید:

   • در این متن، ما به تحلیل "نقل قول" می‌پردازیم.

4. نقل قول‌های طولانی: اگر نقل قول طولانی‌تر از چهار خط باشد، معمولاً بهتر است آن را به صورت پاراگراف جداگانه و بدون علامت‌های نقل قول بیاورید و قبل از آن، به نویسنده و منبع اشاره کنید.

5. ارجاع به منبع: همیشه هنگام نقل قول از دیگران، ذکر منبع اهمیت دارد. درج نام نویسنده، تاریخ و منبع اطلاعات کمک می‌کند تا اعتبار متن شما افزوده شود.

6. حفظ امانت‌داری: در هنگام نقل قول، باید به حفظ امانت‌داری در بیان اظهارات دیگران دقت کنید و از تحریف یا تغییر معانی خودداری کنید.

با رعایت این اصول، می‌توانید از "نقل قول" به‌درستی و به شیوایی در نگارش فارسی استفاده کنید.