بهشت

الإمام الصادق علیه السلام

بَينا رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله في سَفَرٍ إذ نَزَلَ فَسَجَدَ خَمسَ سَجَداتٍ، فَلَمّا رَكِبَ قالَ لَهُ بَعضُ أصحابِهِ: رَأَيناكَ يا رَسولَ اللّه ِ صَنَعتَ ما لَم تَكُن تَصنَعُهُ ! قالَ: نَعَم، أتاني جَبرَئيلُ عليهالسلام فَبَشَّرَني أنَّ عَلِيًّا فِي الجَنَّةِ، فَسَجَدتُ شُكرًا للّه ِِ تَعالی، فَلَمّا رَفَعتُ رَأسي قالَ: وفاطِمَةُ فِيالجَنَّةِ، فَسَجَدتُ شُكرًا للّه ِِ تَعالی، فَلَمّا رَفعتُ رَأسي قالَ: وَالحَسَنُ وَالحُسَينُ سَيِّدا شَبابِ أهلِ الجَنَّةِ، فَسَجَدتُ شُكرًا للّه ِِ تَعالی، فَلَمّا رَفَعتُ رَأسي قالَ: ومَن يُحِبُّهُم فِي الجَنَّةِ، فَسَجَدتُ للّه ِِ تَعالی شُكرًا، فَلَمّا رَفَعتُ رَأسي قالَ: ومَن يُحِبُّ مَن يُحِبُّهُم فِي الجَنَّةِ (فَسَجَدتُ شُكرًا للّه ِِ تَعالی ).

امام صادق علیه السلام:رسول خدا صلی الله علیه و آلهدر سفری از مركب خود پیاده شد و پنج سجده به جای آورد. چون بر مركب نشست، یكی از اصحابش عرض كرد: ای رسول خدا، ما كاری از شما دیدیم كه قبلاً نكرده بودید! حضرت فرمود: آری، جبرئیل علیه السلام نزد من آمد و بشارتم داد كه علی، اهل بهشت است و من به شكرانه آن در پیشگاه خدای متعال سجده كردم. چون سر برداشتم گفت: فاطمه هم اهل بهشت است و من به شكرانه آن نیز خدای متعال را سجده كردم. چون سربرداشتم گفت: حسن و حسین، سرور جوانان بهشتی اند و من باز به شكرانه آن خدای متعال را سجده كردم، چون سربرداشتم گفت: دوستدار آنان نیز اهل بهشت است و من برای خدای متعال، سجده شكر به جای آوردم. چون سربرداشتم گفت: و هركس دوستدار ایشان را دوست بدارد، او نیز اهل بهشت است و من باز به شكرانه آن، در پیشگاه خدای متعال سجده كردم.

منبع: أمالی المفید: 21 / 2 عن أبی عبد الرحمن.