نظام جهان

عنه علیه السلام

ـ للمفضل بن عمر ـ: فَكِّرْ يا مُفَضَّلُ في الأفْعالِ الّتي جُعِلَتْ في الإنْسانِ مِن الطُّعْمِ والنَّومِ... لَو كانَ إنّما يَصيرُ إلی النَّوم بالتَّفَكُّرِ في حاجَتِهِ إلی راحَةِ البَدَنِ و إجْمامِ قُواهُ كانَ عَسی أنْ يَتَثاقَلَ عَن ذلكَ، فيَدْمَغهُ حتّی يَنْهَكَ بَدَنُهُ.

ـ به مفضل بن عمر ـ : ای مفضّل ! درباره كارهایی چون خوردن و خوابیدن و... كه در وجود انسان نهاده شده است بیندیش. اگر انسان [تنها] با اندیشیدن به نیازش به آسودگی بدن و تجدید قوا به سوی خواب می رفت، چه بسا كه در این كار سنگینی و تنبلی می كرد تا جایی كه بدنش فرسوده و نابود می شد.

منبع: بحار الأنوار: 3/78