استجابت دعاها

رسول خدا صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله

قالَ اللّه‏ُ عَزَّوجَلَّ: مَن أهانَ لي وَلِيّا فَقَد أرصَدَ لِمُحارَبَتى.وما تَقَرَّبَ إلَيَّ عَبدٌ بِشَيءٍأحَبَ‏إلَيَّ مِمَّاافتَرَضتُ عَلَيهِ، وإنَّهُ لَيَتَقَرَّبُ إلَيَّ بِالنّافِلَةِ حَتّى اُحِبَّهُ، فَإِذا أحبَبتُهُ كُنتُ سَمعَهُ الَّذي يَسمَعُ بِهِ، وبَصَرَهُ الَّذي يُبصِرُ بِهِ، ولِسانَهُ الَّذي يَنطِقُ بِهِ، ويَدَهُ الَّتي يَبطِشُ بِها، إن دَعاني أجَبتُهُ، وإن سَأَلَني أعطَيتُهُ.

خداوند ـ عزّ وجلّ ـ فرمود: «هركس یكی از دوستانم را خوار سازد، به پیكار با من برخاسته است. هیچ بنده‏ای با چیزی نزد من محبوب‏تر از آنچه‏بر او واجب ساخته‏ام، به من نزدیك نمی‏شود. بنده، با كارهای مستحب به من نزدیك می‏شود، تا آنجا كه او را دوست می‏دارم. پس چون دوستش داشتم، گوش شنوایش، چشم‏بینایش، زبان‏گویایش و دست نیرومندش می‏شوم. اگر مرا بخواند، پاسخش دهم و اگر از من بخواهد، به او ببخشم».

منبع: الكافی: 2 / 352 / 7 عن حمّاد بن بشیر عن الإمام الصادق علیه ‏السلام، المحاسن: 1 / 454 / 1047 عن حنان بن سدیر عن الإمام الصادق علیه ‏السلامعنه صلى‏الله‏علیه‏و‏آله، التوحید: 399 / 1 عن أنس، المؤمن: 32 / 61 عن الإمام الصادق علیه ‏السلامعنه صلى‏الله‏علیه‏و‏آلهوكلّها نحوه، بحار الأنوار: 70 / 22 / 21.