فصل ششم: شیوه آنها در طلب معاش

الإمام علیّ علیه السلام

جُعتُ مَرَّةً بِالمَدينَةِ جوعًا شَديدًا، فَخَرَجتُ أطلُبُ العَمَلَ في عَوالِي المَدينَةِ، فَإِذا أنَا بِامرَأَةٍ قَد جَمَعَت مَدَرًا، فَظَنَنتُها تُريدُ بَلَّهُ، فَأَتَيتُها فَقاطَعتُها كُلَّ ذَنوبٍ عَلی تَمرَةٍ، فَمَدَدتُ سِتَّةَ عَشَرَ ذَنوبًا، حَتّی مَجَلَت يَدايَ، ثُمَّ أتَيتُ الماءَ فَأَصَبتُ مِنهُ، ثُمَّ أتَيتُها فَقُلتُ بِكَفَّيَّ هكَذا بَينَ يَدَيها ـ وبَسَطَ إسماعيلُ يَدَيهِ وجَمَعَهُما ـ فَعَدَّت لي سِتَّ عَشرَةَ تَمرَةً، فَأَتَيتُ النَّبِيَّ صلي الله عليه و آله فَأَخبَرتُهُ، فَأَكَلَ مَعي مِنها.

امام علی علیه السلام:یك بار در مدینه به شدّت گرسنه شدم، برای پیدا كردن كاری، به بخشهای بالای مدینه رفتم، ناگاه زنی را دیدم كه كلوخ جمع كرد، فهمیدم كه می خواهد آنها را خیس كند. نزد آن زن رفتم و با او توافق كردم كه برای آوردن هر دلو آب، یك خرما بگیرم، شانزده دلو پُر، آب آوردم تا دستانم تاول زد، آن گاه آبی آوردم و بر دستم ریختم و نزد آن زن رفتم و گفتم: [ببین]كف دستانم چنین شد و زن برای من شانزده خرما شمرد. من نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمدم و او را آگاه گردانیدم و حضرت صلی الله علیه و آله هم از آن خرما با من خورد.

منبع: الذَّنوب: الدَّلْو الملأى ماءً. (الصحاح: 1 / 129). / مَجَلت یده: إذا ثخن جلدها، وظهر فیها ما یشبه البثر من العمل بالأشیاء الصلبة الخشنة. (النهایة: 4/300). / إسماعیل هو راوی الخبر (یراجع المصدر). / مسند ابن حنبل: 1 / 286 / 1135، فضائل الصحابة لابن حنبل: 2 / 717 / 1229، صفة الصفوة: 1 / 135 كلّها عن مجاهد، وراجع فضائل الصحابة لابن حنبل: 1 / 537 / 896. / در اینجا راوى خبر، اسماعیل، دو دستانش را باز كرد و بست.