سلام وقت بخیر من حدود ۴ ماه هست که عروسی کردم خانواده من متشکل شده از پدر و مادر و خواهر که دوتا بچه دوقلو داره که یخورده فضول هستن حالا همسرم بهشون حساس شده و میگه نباید باهاش حرف بزنی و ارتباط برقرار کنی،ازش میپرسم چرا؟میگه که فضولن ولی دلیلش منطقی نیست حالا چند هفته هست که با پدر و مادرم هم مشکل پیدا کرده و خیلی راحت میاد بهم میگه من خوشم ازشون نمیاد میگمش دلیلش چیه ،میگه چرا مثلا گفتن ناهار چی میخوای درست کنی و یجورایی بهونه میاره جوری شده که میگه دوس ندارم بریم خونتون با ارامی باهاش حرف میزنم فایده نداره با خشونت حرف میزنم اخلاقش بدتر میشه نمیدونم باید چیکار کنم مثلا بعضی وقتا مامانم زنگ میرنه بهم احوالی میگیره و منم احوال بچه های خواهرمو میپرسم میگه چرا پرسیدی و قهر میکنه،من شغلم آزاده همسرم هم خانه داره،حالا اگه بتونید کمکم کنید ممنون میشم

باورهای مخرب پیش از ازدواج

باور مخربی که قرار است به آن ها پرداخته شود شامل موارد زیر می شود.

1. آیا زن و شوهر باید بهترین دوست یکدیگر باشند؟
2. آیا عشق رمانتیک می تواند به ازدواجی خوب منجر شود؟
3. آیا زوجین باید تمام کارها را با یکدیگر انجام دهند؟
4. آیا اگر احساس گناه می کنید باید به آن اعتراف کنید؟
5. آیا با تلاش می توان ازدواج موفقی داشت؟ آیا ازدواج موفق مستلزم اعتماد کامل است؟
6. آیا باید همسرمان را همیشه خوشحال نگهداریم؟
7. آیا در ازدواج موفق، خانه مکانی مناسب برای تخلیه ی خشم است؟
8. آیا شوهر خوب تعمیرات خانه را انجام می دهد و همسر خوب لباس های کثیف را می شوید؟ (تقسیم وظایف سنتی درست است؟)
9. آیا بچه دار شدن رفتار بد همسر را اصلاح می کند؟
10. آیا ازدواج شراکتی پنجاه – پنجاه است؟
11. آیا با ازدواج تمام آرزوهایمان برآورده می شود؟
12. آیا همسرم باید همیشه احساسات مرا پیش بینی کند؟
13. آیا ادامه ازدواج ناموفق بهتر است یا طلاق؟(ادامه زندگی بخاطر فرزند)
14. آیا آمال و آرزوهای مرد مقدم بر شغل همسرش است؟
15. آیا اگر همسرتان خواست ترکتان کند باید مقاومت کنید و بجنگید؟
16. آیا عشق از بین رفته گاهی دوباره زنده می شود؟

برگرفته از باورهای مخرب در زندگی مشترک

سلام شما موضوع رو از جانب خودتون شرح دادید، باید دید نظر و دیدگاه همسرتون چیه در این رابطه. باید دید آیا ایشون هم مثل شما یه سری دلایلی دارن که شما رو غیرمنطقی و عجیب بدونن یا خیر...

شما زن و شوهر هستید و ازدواج کردید، تعریف معمول ازدواج از دیدگاه من برای اکثر افراد: انتخاب یک فرد برای ایجاد کشمکش و گفت و گو و جدال و بحث کردن!! تنها حقی که شما دارید این است که انتخاب کنید با چه 《شخصی》این جدال ها را داشته باشید... هرگاه هر کدام از زوجین به این باور رسیدند که دیگر توان مقابله با این جدال ها را ندارند و یا به شکلی از جانب دیگری مورد ظلم واقع می شوند، وقتی اوضاع به سمت 《تحمل کردن》و 《فداکاری》و 《رنج کشیدن》می رود، تا حدی که شرایط به جایی می رسد که طرفین به این نتیجه می رسند که این اوضاع قابل کنترل/قابل توقف نیست و کماکان ادامه دارد، طلاق می گیرند. اگر شما هم به این نتیجه رسیده اید بهتر است از پیش از اینکه پای بچه به ساختمان ناپایدار زندگی زناشویی شما باز شود، بنشینید و با هم دودو تا چهار بکنید.

آیا ما همدیگر را میفهمیم؟

آیا ما همدیگر را همانگونه که هستیم میپذیریم؟

آیا ما یکدیگر را دوست داریم؟

آیا ما با هم خوشحال هستیم؟

آیا از یکدیگر رضایت نسبی داریم؟

یکبار دیگر از ازدواجتان بپرسید: آری/نه؟

موضوع مطروحه شما، یک مسئله کاملا کلی هستش. ارائه راهکار دقیق برای حل مشکل شما، بدون داشتن چندین جلسه ملاقات حضوری با شما و همسرتان مقدور نیست. لذا اکیدا پیشنهاد میکنم که تا مشکلات بزرگتری برای رابطه ای که دارید ایجاد نشده، به یک مشاور خانواده مراجعه کنید.

بنده صرفا میتونم چند نکته را خدمتتان عرض کنم که قدری در مسیر بهبودی و رسیدن به آرامش به شما کمک خواهد کرد. در اینگونه مسائل، علت یابی مشکل مهمترین کاریست که یک روانشناس بعد از شنیدن سخنان شما انجام خواهد داد. از قدیم الایام بارها شاهد رابطه ناخوشایند مادر-(شوهر) و همسر بوده ایم؛ ولی این بدان معنی نیست که این یک اصل است و قابل کنترل نیست.

شما باید به دنبال دلیل نداشتن حس خوب همسرتان نسبت به خانواده خودتان بگردید، همانطور که عرض کردید، بهانه هایی از قبیل «چه غذایی میخواهی درست کنی» یا «شیطنت خواهر زاده های» شما قابل پذیرش نیستن به عنوان دلایلی جهت قطع ارتباط با بستگان. سعی کنید عمیقتر بنگرید و دریابید که چه مسائلی روحیه و تمایل همسر شما را از ارتباط با خویشاوندان شما مکدر کرده است. مواردی از قبیل:

• چشم و هم چشمی ها
• کنایه های کلامی و عملی
• اختلافات قدیمی و دنباله دار
• مقایسات اجتماعی و خانوادگی
• کمبود های مالی، تحصیلی و ...
• حسادت

پس از کشف علت دقیق و عامل ایجاد کننده حس نامطلوب در همسر شما جهت ارتباط با بستگان شما، بهتر میتوان رائه راهکار نمود. لطفا در ذهن داشته باشید که شما به عنوان یک همسر، موظف هستید همیشه حامی همسرتان، چه در خلوت شخصی و چه در اجتماع باشید. این در عین حفظ احترام نسبت به سایرین باید اتفاق بیوفتد.

در مواردی دیده شده که مهاجرت یکی از عواملیست که این گونه کدورت ها را کم میکند. به عبارت بهتر، زوج هایی که در شهر دیگری نسبت به محل زندگی خانواده هایشان زندگی میکنند، 33% کمتر شاهد این قسم مجادلات هستیم. این بدان معناست که زندگی کردن یک زوج در ساختمان یا منطقه خیلی نزدیک نسبت به محل زندگی خانواده ها، به خودی خود باعث مشکلاتی از این جنس می شود. چرا که با دیدن مکرر و مطلع بودن لحظه ای از حال هم، جذابیت ارتباطی کاهش میابد و احساس دخالت تا حدی دیده می شود.

پس به عنوان یک راه حل کلی، تغییر محل زندگی شما و دور شدن از محل زندگی خانواده هایتان شاید مرهمی بر این مشکل باشد. همچنین حمایت شما از همسرتان، ابراز احساسات و از خودگذشتگی برای ایشان باعث نرم شدن تفکر همسرتان می شود.

لازم به ذکر است که مسئله مطروحه توسط شما، جزو مشکلات خیلی سطحی در زوج ها محسوب شده و جای نگرانی نیست. امید است با پیگیری مشکلتان توسط یک مشاور خانواده و سعی در بهبود اوضاع، مشکلتان مرتفع گردد.