this، that، those و these ضمایر اشاره ای هستن که برای اشاره کردن به اجسام دور یا نزدیک به کار میرن. برای مثال:
من تو دستم یک توپ دارم. پس باید بگم:
This is a ball.
در اینجا گفتم this چون توپ به من نزدیکه، توی دست منه. اما این توپ اگر تو دست دوستم باشه و دوستم هم از من دور ایستاده باشه باید بگم:
That is a ball.
this به معنی این هست و that به معنی آن هست.
حالا اگر چند تا توپ تو دست من باشه باید بگم
These are balls.
در اینجا these معنی این ها میده.
و اگر این توپ ها تو دست دوستم باشن که از من دور ایستاده باید بگم:
Those are balls.
those در اینجا معنی آن ها میده.
با این کلمات هم معمولا افعال to be به کار میرن و سوالی کردنشون هم دقیقا مثل سوالی کردن جملات افعال to be هست. (از اینجا میتونید با نحوه سوالی کردن افعال to be آشنا بشید: عنوان آدرس )
بنابراین جملات به صورت زیر میشن:
This is a pen.
Is this a pen?
That is a pen.
Is that a pen?
These are pens.
Are these pens?
Those are pens.
Are those pens?
این نکته رو هم توجه داشته باشید که this، that، those و یا these فقط تنها به کار نمیرن یعنی شما کلمات دیگه ای هم میتونید بهش اضافه کنید. مثل عبارت های زیر:
This ball is brown.
That book is mine.
These flowers are really beautiful.
Those shirts are really expensive.