سلام بر شما دوست گرامی
..................................................
نقش کلمه ی ( ربِّ: مکسور) در عبارت « الحمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمینَ » ، به دو شکل معنادار است:
۱. ربِّ نقش بدل باشد برای اللهِ.
ترجمه: سپاس مخصوص خدا، پروردگار جهانیان است.
۲. ربِّ نقش صفت باشد برای اللهِ.
ترجمه: سپاس برای خدایی است که پروردگار جهانیان است.
.........................................
اما اگر بگوییم: ( ربَّ: مفتوح)
در عبارت « الحمدلله ربَّ العالمین»
می توان برای کلمه ی ( ربَّ) نقش « منادای مضاف با حذف حرف ندا یا» را در نظر گرفت و اینگونه معنا کرد:
سپاس برای خداوند است، ای آفریننده ی جهانیان.
که البته بنظر میرسد درنظر گرفتن این حالت و این ترجمه خیلی صحیح نیست.
زیرا منادا معمولا در جملات« مخاطب» کاربرد دارد. و اینجا ، ( الله) غایب است.
☘☘☘☘☘☘☘☘
اگر هم بخواهیم ( ربَّ ) را در نقش « مفعول » در نظر بگیریم باز هم ترجمه ی درستی نداریم:
سپاس برای خدا، پروردگار جهانیان را.
......................................................
اما اگر ( ربّ) را مضموم به کار ببریم
باز هم معنادار خواهد بود . چون می توان به ربُّ ، نقش مبتدا دهیم.
الحمدُ لله ربُّ العالمین:
سپاس برای خداوند است، ( او ) پروردگار جهانیان است
.......................................
موید باشید