سلام و عرض ادب
آنچه معقول به نظر می رسد این هست که فتوای او اعتبار ندارد. چون احکام نماز جماعت روشن است و طبق سلیقه شخصی او قابل تغییر نیست. بلکه خود امام جماعت هم باید مطیع احکام اسلام باشد.
در اسلام ، خواندن نماز جماعت و امامت آن، واجب کفایی است و به عهده شخص خاصی در مسجد خاصی نیست.
حتی شخصی نذر کرده بود اگر فلان کار را ترک نکند تا یه مدت نماز جماعت شرکت نکند. حکمش را که پرسید، امام جماعت گفت این نذر اعتبار ندارد.
...........................................
آن چیزی که در ذهن بعضی از متدینین ما در مساجد راجع به عدم جواز امامت امام غیر راتب است و معنای آن را خوب متوجه نشده اند ، عدم جواز مزاحمت با امام راتب است نه عدم جواز اقامه جماعت در غیاب امام راتب یا بدون اجازه او .
طبق ظاهر فتاوا حرمت تکلیفی مد نظر است نه حرمت وضعی. یعنی بر فرض مخالفت ، نماز جماعت امام غیر راتب و مامومین صحیح است.
حتی عدم جواز تکلیفی هم بنا بر احتیاط وجوبی است نه فتوا.
به عبارتی روان تر؛
برخی از مردم فکر میکنند که هیچ کس غیر از امام جماعتی که همیشه در مسجد امامت میکند نباید کسی امامت کند حتی در زمانی که غایب باشد. اما این ذهنیت ناشی از احکام امام راتب ( کسی که همیشه در مسجدی امامت میکند ) است.
یکی از احکام امام راتب این است که کسی نباید در زمان حضور و امامتش بر او مقدم شده و امامت کند ( عدم مزاحمت )
بنابراین موضوع عدم مزاحمت است پس جایز نبودن امامت سایرین در زمان غیبت امام راتب اساسا از موضوع خارج است و این همان برداشت اشتباه متدینین است.
علاوه بر اینکه حرام بودن مزاحمت با امام راتب حرمت تکلیفی است نه وضعی یعنی حتی در صورت مزاحمت و مقدم شدن بر امام راتب ، فقط گناه شرعی صورت گرفته ولی نماز جماعت سایرین صحیح است.
نویسندگان: آقای علی روشندل و آقای علی نظرزاده