در انتهای آیه ۱۷ سوره مبارکه ی زمر، آمده:
« فَبَشِّرْ عِبادِ : پس مژده بده بندگان مرا.»
سوال) در این جا، محل اعرابی واژه ی ( عبادِ ) چیست؟ چرا مجرور شده؟
در پاسخ به سوال مذکور، دو دیدگاه وجود دارد؛
۱. کلمه‌ی «عِبادِ» در این آیه ، مضاف است به « ی متکلم» ، که در حقیقت « ی متکلم »، حذف و تبدیل به کسره شده و « عباد » مفعول به و تقدیرا منصوب و لفظا مجرور است.
........................................
۲. لغت «عِبادِ» در آیه ی مذکور ، مجرور است به حرف جر « ب» . که طبق اسلوب بلاغی، « ب » ، از جمله حذف شده ؛ چون ( عباد) , مفعول برای فعل «بَشَّرْ» است که در اصل با حرف جر «بِ» می‌آید؛
اصل جمله این بوده : فَبَشِّرْ بِعِبادِ الله : «به بندگان مژده بده» ..... که «به» همان حرف جر «بِ» است که حذف شده.
لازم به ذکر است که: فعل «بَشَّرَ»، متعدی است و غالبا دو مفعول میگیرد، یعنی مژده دادن به کسی درباره چیزی؛ در اینجا «فَبَشِّرْ عِبادِ» جمله‌ای کوتاه است که فعل امر «بَشِّرْ» به صورت امر آمده و فقط یک مفعول برای آن، آمده و آن مفعول ،«عِبادِ» است.
