کلمه "چاره‌بردار" در زبان فارسی به معنی فردی است که می‌تواند چاره یا راه حلی برای مشکلات و مسائل ارائه دهد. این کلمه از دو جزء "چاره" و "بردار" تشکیل شده است. برای نگارش صحیح این کلمه و استفاده درست از آن، رعایت نکات زیر ضروری است:

1. نوشتار صحیح: کلمه "چاره‌بردار" باید با نیم‌فاصله نوشته شود تا بخش‌های ترکیبی آن را به درستی نشان دهد. عدم استفاده از نیم‌فاصله ممکن است موجب اشتباه در خواندن یا فهم معنای کلمه شود.

2. تلفظ: این کلمه به صورت "چاره‌بردار" تلفظ می‌شود. تأکید بر بخش اول (چاره) بیشتر است.

3. معنی و کاربرد: به عنوان صفت برای توصیف افرادی به کار می‌رود که می‌توانند مسائل را حل کنند یا در شرایط دشوار راه حلی پیدا کنند.

4. استفاده در جمله: برای ساخت جملات، می‌توان به آسانی از "چاره‌بردار" استفاده کرد. به عنوان مثال: "او همیشه یک چاره‌بردار مطمئن در مشکلاتش بوده است."

5. جمع و تنوین: در صورت استفاده در جمع، به شکل "چاره‌برداران" نوشته می‌شود.

رعایت این نکات می‌تواند به درستی استفاده از این کلمه و درک بهتر آن کمک کند.

۱. در مواجهه با مشکلات اقتصادی، نیاز به یک چاره‌بردار داریم تا راه‌حل‌های مؤثری ارائه دهد. ۲. او با ذهن خلاق خود به یک چاره‌بردار در حل معماهای پیچیده تبدیل شده است. ۳. در چنین شرایط بحرانی، تصمیم‌های سریع و چاره‌بردار می‌تواند به نجات زندگی‌ها کمک کند.