کلمه "رنج‌بردار" به معنای کسی است که تحمل رنج و درد را دارد. این کلمه به صورت مرکب و با استفاده از دو جزء "رنج" و "بردار" تشکیل شده است. در نوشتن و استفاده از این کلمه، چند نکته نگارشی و دستوری وجود دارد:

1. جدا یا متصل نوشتن: "رنج‌بردار" به همین صورت و با خط تیره نوشته می‌شود. خط تیره برای نشان دادن ترکیب این دو کلمه استفاده می‌شود.

2. تلفظ: حروف در این کلمه باید به درستی تلفظ شوند؛ "رَنج" و "بُردار".

3. نوع کلمه: "رنج‌بردار" می‌تواند به عنوان صفت یا اسم استفاده شود. به معنی کسی که قابلیت تحمل رنج و سختی را دارد.

4. نحو: این کلمه می‌تواند در جملات به عنوان صفت به کار رود. مثلاً: "او یک انسان رنج‌بردار است."

5. ترکیب‌های مربوطه: ممکن است با کلمات دیگر ترکیب شود، به عنوان مثال: "رنج‌بردار بودن" یا "حالت رنج‌برداری".

به طور کلی، هنگام استفاده از "رنج‌بردار"، به ساختار کلمه، تلفظ صحیح و کاربرد مناسب آن در جملات توجه کنید.

1. او همیشه در شرایط سخت رنج‌بردار بوده و هرگز تسلیم نشده است.
2. در زندگی، گاهی نیاز است که مانند یک رنج‌بردار، با مشکلات روبرو شویم و از آن‌ها یاد بگیریم.
3. رنج‌بردار بودن به معنای پذیرش سختی‌ها و ادامه دادن به مسیر با امید است.