کلمه "ریش‌سفید" ترکیبی از دو واژه "ریش" و "سفید" است که به صورت یک واژه‌ی مرکب به کار می‌رود. در قواعد فارسی و نگارش، به نکات زیر در مورد این کلمه توجه کنید:

1. نوشتن با خط تیره: چون "ریش‌سفید" یک مرکب است، برای جدا کردن دو بخش آن از خط تیره استفاده می‌شود.

2. معنا: "ریش‌سفید" به معنای فردی است که ریش سفید دارد و معمولاً به افراد سالخورده یا دارای تجربه و دانش اشاره دارد.

3. جمع‌سازی: در جمع‌سازی این کلمه، از "ریش‌سفیدان" یا "ریش‌سفیدها" استفاده می‌شود.

4. تلفظ: در تلفظ این کلمه، باید به هر دو بخش دقت شود و به صورت واضح بیان شود؛ "ریش" و "سفید".

5. جایگاه در جمله: "ریش‌سفید" می‌تواند به عنوان صفت یا اسم در جمله‌ها به کار رود. برای مثال: "او یکی از ریش‌سفیدان محله است."

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از "ریش‌سفید" در نوشتار فارسی استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "ریش‌سفید" در جمله‌های مختلف آورده شده است:

1. ریش‌سفید محله همیشه در حل مشکلات مردم کمک می‌کند و به عنوان یک مشاور معتبر شناخته می‌شود.
2. داستان‌های قدیمی در مورد ریش‌سفید درخت پیر، همیشه ما را به یاد روزهای دور می‌اندازد.
3. وقتی ریش‌سفید به جمع ما پیوست، همه به احترام او سکوت کردند.
4. او به عنوان ریش‌سفید خانواده، در تصمیم‌گیری‌های مهم همیشه نظر داده و دیگران را هدایت می‌کند.
5. در مراسم سالگرد، ریش‌سفید فامیل به یاد خاطرات گذشته سخنرانی کرد و همه را به گریه انداخت.

امیدوارم این جملات به شما کمک کنند!