کلمه "ستاره‌سوخته" به صورت ترکیبی و با استفاده از قواعد فارسی ساخته شده است. در اینجا نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. نوشتن واژه‌های مرکب: واژه "ستاره‌سوخته" یک واژه مرکب است که از ترکیب "ستاره" و "سوخته" به وجود آمده است. در نوشتن آن، باید از نیم‌فاصله بین دو بخش استفاده کرد. به این صورت: "ستاره‌سوخته".

2. نیم‌فاصله: در کلمات مرکب یا ترکیبی مانند "ستاره‌سوخته"، باید از نیم‌فاصله (‌) استفاده کنید تا تأکید بر وحدت معنایی آن باشد.

3. معنا و کاربرد: "ستاره‌سوخته" به معنای ستاره‌ای است که دیگر نمی‌درخشد یا در واقع موردی است که به نوعی به شکست یا ناکامی اشاره دارد. این واژه می‌تواند در ادبیات و شعر به طور مجازی نیز استفاده شود.

4. فعل سه‌پایه‌ای: "سوخته" از فعل "سوختن" به معنای از بین رفتن یا نابود شدن است که در اینجا به صورت صفت به کار رفته است.

5. تلفظ: این کلمه به صورت “setāre-sūkhté” تلفظ می‌شود و هر دو بخش آن به وضوح بیان می‌شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از این کلمه در نوشتارهای خود بهره ببرید.

1. در دل شب، نور ستاره‌سوخته‌ای بر آسمان درخشید و خاطرات گذشته را زنده کرد.
2. او به ستاره‌سوخته‌ای اشاره کرد و گفت که هرکسی که آن را ببیند، آرزویش برآورده خواهد شد.
3. داستان ستاره‌سوخته‌ام بر سر زبان‌ها افتاده و همه درباره‌ی رازهای نهفته آن کنجکاو هستند.