کلمه "صورت‌بند" به معنای سیما و شکل ظاهری یک نفر یا چیز است. برای استفاده صحیح و نگارش درست این کلمه، به چند نکته زیر توجه کنید:

1. نکته لغوی: "صورت" به معنای شکل، قیافه یا ظاهری است و "بند" در اینجا به معنای تنظیم یا شکل‌دهی به معنای کلی کلمه است.

2. تلفظ: این کلمه به صورت [sūræt-bænd] تلفظ می‌شود.

3. فاصله و کاراکتر: در نوشتار فارسی، واژه‌های مرکب معمولا با هم ترکیب می‌شوند و از فاصله استفاده نمی‌شود. اما در برخی متون ممکن است از نیم‌فاصله استفاده شود.

4. جنس و جمع: "صورت‌بند" یک اسم مختص است و به صورت جمع نمی‌رود؛ در زمان‌های دیگر می‌توانید از عباراتی مثل "صورت‌بندها" استفاده کنید.

5. استفاده در جملات: برای مثال:
   • "صورت‌بند او بسیار زیبا و جذاب بود."
   • "در این نقاشی، صورت‌بند شخصیت اصلی به خوبی به نمایش درآمده است."

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از واژه "صورت‌بند" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. صورت‌بند جدیدی که خریداری کرده‌ام، به خوبی با لباس‌های مجلسی‌ام ست می‌شود.
2. او برای جشن تولد تصمیم گرفت که یک صورت‌بند زیبا و جذاب تهیه کند.
3. در مراسم عروسی، افراد با صورت‌بندهای مختلف به مناسبت جشن ظاهر شدند.