کلمه "ضعیف‌القلب" به معنای "کسی که قلب ضعیفی دارد" است و در زبان فارسی به‌عنوان یک صفت به کار می‌رود. در نوشتار فارسی، برای درست نوشتن و استفاده از این کلمه، چند نکته اصلی وجود دارد:

1. فاصله‌نگاری: "ضعیف‌القلب" یک واژه ترکیبی است و باید بدون فاصله نوشته شود. "ضعیف" و "القلب" به هم متصل می‌شوند.

2. علامت تعلیق یا تیرگی: در فارسی، در واژه‌های ترکیبی از این نوع، معمولاً از "تیرگی" (میزان فاصله) یا "-" استفاده می‌شود تا نشان دهد که دو یا چند واژه ترکیب شده‌اند. در این حالت، باید از علامت "-" استفاده کرد.

3. معنی و مفهوم: "ضعیف‌القلب" معمولاً به‌عنوان یک توصیف برای افرادی که به آسانی تحت تأثیر احساسات و عواطف قرار می‌گیرند یا در مواجهه با صحنه‌های هیجانی ضعیف عمل می‌کنند، استفاده می‌شود.

4. مقایسه با دیگر واژگان: واژه‌های مشابه مانند "دل‌ضعیف" و "خود دل‌رو" نیز وجود دارند، اما هر یک از این واژه‌ها ممکن است بار معنایی خاص خود را داشته باشند.

با رعایت این نکات، می‌توان به‌درستی از کلمه "ضعیف‌القلب" در نوشتارهای فارسی استفاده کرد.

1. او به خاطر ویژگی‌های شخصیتی‌اش همیشه در جمع‌ها ناراحت و ضعیف‌القلب بود.
2. داستان‌های ترسناک ممکن است بر کسی که ضعیف‌القلب است، تأثیر عمیقی بگذارد.
3. در برابر بحران‌ها نباید ضعیف‌القلب باشیم، بلکه باید با قدرت و اراده مواجه شویم.