کلمه "کارگذار" (کارگزار) در زبان فارسی به معنای شخص یا نهادی است که کار خاصی را انجام می‌دهد یا مسئولیت خاصی را بر عهده دارد. در قواعد نگارشی و استفاده صحیح از این کلمه نکات زیر را باید مد نظر قرار داد:

1. معنای کلمه: "کارگزار" به معنای شخصی است که وظیفه یا ماموریت خاصی دارد، مانند کارگزار دولت، کارگزار اقتصادی و غیره. معنای آن به موقعیت، وظیفه یا نوع فعالیت بستگی دارد.

2. نوشتار صحیح: کلمه "کارگزار" باید با "گ" نوشته شود و به صورت یک کلمه بدون فاصله. برخی از افراد ممکن است به اشتباه آن را "کار گذار" بنویسند که نادرست است.

3. علامت‌گذاری: اگر در جمله‌ای از این کلمه استفاده کنید، نیاز به علامت‌گذاری خاصی ندارد مگر اینکه در جمله مشکلات نگارشی دیگری وجود داشته باشد.

4. جایگاه در جمله: "کارگزار" می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا مضاف‌الیه در جمله مورد استفاده قرار گیرد و بستگی به ساختار جمله دارد.

5. جمع‌سازی: جمع "کارگزار" به صورت "کارگزاران" نوشته می‌شود.

با رعایت این نکات، می‌توان استفاده مناسبی از کلمه "کارگزار" در متون فارسی داشت.

1. او به عنوان یک کار گذار ماهر، توانسته بود پروژه‌های بزرگ را به موفقیت برساند.
2. در جلسه امروز، مدیر استخدام یک کار گذار جدید برای شرکت را مورد بحث قرار داد.
3. کار گذار با تحلیل نیازهای بازار، برنامه‌های جدیدی برای بهبود عملکرد سازمان ارائه داد.