کلمه "پی‌گذار" در زبان فارسی به معنای "بنیان‌گذار" یا "اصول‌گذار" است و معمولاً به فرد یا مجموعه‌ای اشاره دارد که آغازگر یا پایه‌گذار یک تغییر، حرکت یا نهاد جدید باشد. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نوشتار: "پی‌گذار" با خط فاصله (هیچ فضایی بین پی و گذار) نوشته می‌شود. این نشان‌گر آن است که این کلمه از دو بخش تشکیل شده است.

2. تلفظ: تلفظ این کلمه به شکل "پی‌گذار" است. در آن، "پی" به صورت جدا و با وزن خاص خود تلفظ می‌شود.

3. کاربرد: این کلمه عمدتاً به عنوان اسم استفاده می‌شود و می‌توان آن را در جملات به عنوان فاعل، مفعول و ... به کار برد. مثلاً:

   • "او پی‌گذار یک سیستم نوین آموزشی است."

4. جمع‌سازی: برای جمع‌بندی این کلمه می‌توان از "پی‌گزاران" استفاده کرد. مثلاً:

   • "پی‌گزاران این حرکت اجتماعی تلاش‌های زیادی کردند."

5. استفاده در متون رسمی و غیررسمی: این کلمه در متون علمی، ادبی و رسمی بیشتر استفاده می‌شود و در گفتگوهای غیررسمی ممکن است کمتر شنیده شود.

6. ترکیبات: "پی‌گذار" ممکن است در ترکیب با دیگر کلمات نیز به کار رود، مانند "پی‌گذار پروژه" یا "پی‌گذار تغییرات".

همچنین، استفاده از این کلمه در متن‌های نگارشی باید با دقت و درستی صورت گیرد تا مفاهیم به درستی منتقل شوند.

1. او به عنوان پی‌گذار یک حرکت اجتماعی جدید، نقش مهمی در تغییر نگرش‌ها دارد.
2. این نویسنده بزرگ، پی‌گذار ادبیاتی نوین در ایران شناخته می‌شود.
3. پی‌گذاری یک استارتاپ موفق نیازمند ایده‌های خلاقانه و برنامه‌ریزی دقیق است.