ماه‌پیکر

کلمه "ماه‌پیکر" یک واژه مرکب است که از دو بخش "ماه" و "پیکر" تشکیل شده است. برای استفاده درست و نگارشی این کلمه، به چند نکته توجه کنید:

1. نوشتار: ماه‌پیکر باید با خداحافظی و فاصله میان دو بخش نوشته شود. فاصله‌گذاری در نوشتن کلمات مرکب از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

2. استفاده از خط تیره: در واژه‌های مرکب، مانند "ماه‌پیکر"، از خط تیره برای تفکیک و نشان دادن ترکیب دو واژه استفاده می‌شود.

3. معنی: "ماه‌پیکر" به معنای کسی یا چیزی است که دارای پیکری زیبا و دل‌آویزی مانند ماه باشد. این واژه به توصیف زیبایی و جذابیت اشاره دارد.

4. صرف و نحو: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف اسم‌ها به کار رود؛ به عنوان مثال: "او دختری ماه‌پیکر است."

5. نحوه‌ی تأکید: در متون ادبی و شعرها، این واژه می‌تواند به عنوان نماد زیبایی و جذابیت به کار برود.

همچنین، در نوشتار رسمی و ادبی، رعایت قواعد نگارشی و استفاده مناسب از این گونه واژه‌ها کمک می‌کند تا متن شما زیباتر و مفهوم‌تر باشد.

1. ماه‌پیکر در دشت‌های سرسبز می‌رقصید و زیبایی‌اش همه را مجذوب خود کرده بود.
2. داستان‌ نویس ماه‌پیکر را به عنوان نماد عشق پاک و جاودانه در کتاب خود توصیف کرد.
3. در شب‌های پرستاره، نگاه کردن به چهره ماه‌پیکر او انسان را به خواب‌های شیرین می‌برد.