کلمه «پیشانی‌بلند» یک ترکیب صفت است که به نوعی از صفت‌های ترکیبی تعلق دارد. اینجا به بررسی قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه می‌پردازیم:

1. ترکیب صفت: «پیشانی‌بلند» از دو جزء تشکیل شده است: «پیشانی» و «بلند». در زبان فارسی، برای ایجاد صفت‌های ترکیبی، می‌توان از کلمات مختلف استفاده کرد.

2. نوشتن کلمات مرکب: در فارسی، معمولاً ترکیباتی که به یک مفهوم واحد اشاره دارند، به صورت جدا نوشته نمی‌شوند. در این مورد، چون «بلند» مشخص‌کننده نوع خاصی از «پیشانی» است، به صورت متصل نوشته می‌شود (پیشانی‌بلند).

3. واژه‌ها و قواعد املایی: در نگارش این واژه، توجه به املای صحیح آن اهمیت دارد. باید حتماً جزء «پیشانی» و جزء «بلند» به صورت درست و بدون اشتباه نوشته شوند.

4. آوردن در متن: در متون رسمی و غیررسمی، می‌توان از این کلمه به عنوان صفتی برای توصیف افراد یا اشیاء استفاده کرد، مثلاً: «او یک دختر پیشانی‌بلند است».

5. پرهیز از کلمات بی‌معنا: استفاده از ترکیب‌هایی که مفهوم روشنی دارند و در زبان رایج مورد استفاده قرار می‌گیرند، بسیار مهم است. کلمه «پیشانی‌بلند» یک ترکیب رایج و قابل فهم است.

با رعایت این نکات می‌توان در نوشتن و استفاده از کلمه «پیشانی‌بلند» به درستی عمل کرد.

1. او با چهره‌ی زیبا و پیشانی‌بلندش همیشه توجه همه را به خود جلب می‌کند.
2. در این نمایشنامه، شخصیت اصلی یک دانشمند با روحیه‌ای کنجکاو و پیشانی‌بلند به تصویر کشیده شده است.
3. معمولا در بسیاری از فرهنگ‌ها، افراد با پیشانی‌بلند را نشان‌دهنده‌ی عقل و فهم عمیق می‌دانند.