کلمه "پیشه‌ور" به معنای فردی است که در یک حرفه یا شغل خاص مشغول به کار است و معمولاً به افرادی که در صنایع دستی و کارهای فنی فعالیت می‌کنند، اطلاق می‌شود. در استفاده از این کلمه و نگارش آن، توجه به چند نکته نگارشی و قواعد فارسی اهمیت دارد:

1. نوشتن صحیح کلمه: "پیشه‌ور" باید به همین شکل و با علامت "زیرخط" به کار رود. استفاده از "-ور" در اینجا به معنای اهل یا مرتبط با یک پیشه است.

2. تلفظ: به دلیل وجود "ش" و "و" در این کلمه، تلفظ صحیح آن باید مورد توجه قرار گیرد. تلفظ اشتباه می‌تواند به تغییر معنی یا عدم درک درست کلمه منجر شود.

3. جایگاه در جمله: "پیشه‌ور" می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا حتی صفت به کار رود. مثلاً:

   • فاعل: "پیشه‌ور از مهارت‌های خود بهره برد."
   • مفعول: "او پیشه‌ور را استخدام کرد."
   • صفت: "او یک پیشه‌ور ماهر است."

4. توجه به جمع: جمع کلمه "پیشه‌ور" به "پیشه‌وران" تبدیل می‌شود. در این حالت نیز باید قواعد جمع‌سازی در زبان فارسی رعایت شود.

5. توجه به سیاق جملات: در نوشتار، باید به سیاق و متن دقت شود که کلمه در جای مناسب و مع معنی قرار گیرد تا از ابهام و سردرگمی جلوگیری شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "پیشه‌ور" در نگارش‌های خود استفاده کنید.

البته، در اینجا چند مثال برای کلمه "پیشه‌ور" در جمله آورده شده است:

1. او به عنوان یک پیشه‌ور ماهر در رشته نجاری شناخته می‌شود.
2. پیشه‌وران محلی در بازار محصولات دستی خود را به نمایش گذاشتند.
3. در مراسم فارغ‌التحصیلی، از پیشه‌ورانی که موفق به راه‌اندازی کسب‌وکار خود شده بودند قدردانی شد.
4. مهارت‌های یک پیشه‌ور در هنرهای دستی می‌تواند منبع درآمد خوبی باشد.
5. با حمایت از پیشه‌وران محلی، اقتصاد جامعه تقویت می‌شود.

امیدوارم این جملات مفید باشند!