کلمه "شل‌گوش" یک اصطلاح عامیانه در زبان فارسی به معنای فردی است که به خوبی به اطراف و مسائل توجه نمی‌کند و یا به راحتی به صحبت‌های دیگران گوش نمی‌دهد. برای نوشتن این کلمه و استفاده از آن در جمله‌ها، قواعد نگارشی زیر را می‌توان مد نظر قرار داد:

1. فاصله و خط تیره: کلمه "شل‌گوش" باید با خط تیره نوشته شود تا نشان‌دهنده‌ی ترکیب این دو کلمه باشد. به این ترتیب، به شکل «شل‌گوش» نوشته می‌شود.

2. نویسه‌ها و علامات: در هنگام استفاده از این کلمه در جمله، باید به سایر قواعد نگارشی نیز توجه کنید. مثلاً:

   • «او همیشه شل‌گوش است و به حرف‌های دیگران توجه نمی‌کند.»
3. قواعد صرف و نحو: این کلمه عمدتاً به عنوان صفت به کار می‌رود و باید با اسمی که توصیف می‌کند هماهنگ باشد. به عنوان مثال:
   • «آن مرد شل‌گوش است.»
   • «این بچه‌ها شل‌گوش هستند.»

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "شل‌گوش" به درستی و روانی استفاده کنید.