"گوش تلخ" یک ترکیب نامتعارف در زبان فارسی است و می‌تواند به معانی مختلفی اشاره داشته باشد. با این حال، برای استفاده صحیح از این ترکیب و رعایت قواعد نگارشی در فارسی، به نکات زیر توجه کنید:

1. نوشتار صحیح: واژه‌ها باید به‌خوبی از هم جدا نوشته شوند، بنابراین "گوش تلخ" باید به همین شکل نوشته شود.

2. استفاده از علائم نگارشی: اگر این ترکیب در جمله‌ای مورد استفاده قرار گیرد، باید با سایر اجزاء جمله همخوانی داشته باشد و علائم نگارشی به‌درستی استفاده شوند. به عنوان مثال:

   • "صدای گوش تلخ او در دل همه پیچیده بود."
   • "گوش تلخ به صداهای نامتعارف واکنش نشان می‌دهد."

3. معنی و مفهوم: اگر قصد دارید که به مفهوم خاصی اشاره کنید، می‌توانید قبل یا بعد از این ترکیب توضیحات بیشتری ارائه دهید. به عنوان مثال:

   • "گوش تلخ به معنی حساسیت نسبت به صداهای ناهنجار و ناخوشایند است."

4. توجه به وزن و قافیه: اگر این ترکیب در شعر یا نثر ادبی استفاده می‌شود، توجه به وزن و قافیه نیز اهمیت دارد.

5. کاربرد در متون: بسته به سیاق متن، این ترکیب ممکن است در توصیف یک حالت خاص (مانند ناامیدی یا عدم رضایت) به کار رود.

به‌طور کلی، نگارش درست و به‌کارگیری صحیح اصطلاحات و ترکیبات در زبان فارسی از اهمیت بالایی برخوردار است.