کلمه «واژه‌نامه» از ترکیب «واژه» و «نامه» ساخته شده است. در زبان فارسی و به‌ویژه در نگارش کلمات، رعایت چند قاعده‌ی نگارشی مهم است:

1. فاصله: در واژه‌نامه‌ها، لازم است کلمات ترکیبی به صورت وصل نوشته شوند. برای مثال «واژه‌نامه» به صورت وابسته و بدون فاصله باید نوشته شود.

2. کلمات عربی: در نگارش کلمات فارسی به ویژه در مورد کلماتی که ریشه عربی دارند، باید به قواعد املایی توجه کرد. واژه‌نامه‌ها معمولاً به زبان فارسی تهیه می‌شوند، اما ممکن است از واژه‌های عربی نیز استفاده کنند.

3. استفاده از حرف «ه»: در ترکیب‌ها و واژه‌های مرکب، توجه به استفاده صحیح از حرف «ه» بسیار مهم است. به عنوان مثال، در واژه‌نامه‌ها، حرف «ه» در انتهای واژه‌های جمع باید به درستی به کار رود.

4. رعایت قواعد دستور زبان: زمانی که از اصطلاحاتی استفاده می‌کنید که مربوط به زبان‌های دیگر است (مانند زبان‌های باستانی)، رعایت قواعد دستور زبان و املایی نیز اهمیت دارد. مثلاً «پهلوی» که به زبان‌های باستانی اشاره دارد، باید به درستی نگاشته شود.

5. استفاده از نشانه‌های نگارشی: در متن واژه‌نامه‌ها می‌توانید از نشانه‌های نگارشی مانند نقطه، ویرگول و دو نقطه به درستی برای ترتیب و ارتباط جمله‌ها استفاده کنید.

با رعایت این نکات می‌توانید نگارش صحیح و هماهنگی در ایجاد واژه‌نامه‌های مختلف داشته باشید.