کلمه "نوازش" در زبان فارسی به معنای "نوازش کردن" یا "محبت و آرامش دادن" است. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی، نکات زیر را می‌توان در نظر گرفت:

1. جنس کلمه: "نوازش" یک اسم است و جنس آن مؤنث می‌باشد.

2. نقش در جمله: "نوازش" می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا مبتدای جملات استفاده شود. به عنوان مثال:

   • "نوازش او دل من را شاد کرد." (فاعل)
   • "من به نوازش بچه‌ها علاقه دارم." (مفعول)
   • "نوازش یکی از نیازهای انسانی است." (مبتدا)

3. استفاده از صفات: می‌توانید از صفات در کنار "نوازش" استفاده کنید تا مفهوم تقویت شود. به عنوان مثال:

   • "نوازش ملایم" یا "نوازش محبت‌آمیز".

4. نکات نگارشی:

   • در نگارش متون رسمی، نامناسب است که از کلمات عامیانه و غیررسمی استفاده کنید.
   • به کار بردن علائم نگارشی صحیح در جملات که شامل "نوازش" است، اهمیت دارد. به عنوان مثال:
     • "وقتی او را نوازش کردم، لبخند زد."

5. ترکیبات و اصطلاحات: در زبان فارسی، ممکن است با کلمه "نوازش" ترکیبات خاصی وجود داشته باشد مثل "نوازش مادر" که می‌تواند زیبایی و عاطفه را به تصویر بکشد.

6. هم‌قافیه‌ها و مترادف‌ها: با توجه به موضوع گفت‌وگو، می‌توانید از مترادف‌ها و هم‌قافیه‌های "نوازش" نیز استفاده کنید، مانند "محبت" و "دلداری".

با رعایت این اصول می‌توان در نوشتار به خوبی از کلمه "نوازش" استفاده کرد.

1. نوازش‌های مادر بر سر کودک، او را به آرامش و خواب عمیق می‌برد.
2. در روزهای سرد زمستان، نوازش‌های گرمیکه از سوی دوستان دریافت می‌شود، روحیه را تقویت می‌کند.
3. گربه‌ها همیشه به نوازش‌های صاحبشان واکنش مثبت نشان می‌دهند و به آرامش بیشتری می‌رسند.