کلمه "نوازش کنان" از ترکیب دو واژه "نوازش" و "کنان" تشکیل شده است و در زبان فارسی به معنای "با نوازش کردن" یا "نوازش‌دهنده" به کار می‌رود. در اینجا به چند نکته قواعدی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. جدا کردن واژه‌ها: "نوازش کنان" به صورت یک عبارت نوشته می‌شود و معمولاً به عنوان قید یا صفت در جملات به کار می‌رود.

2. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان یک صفت برای توصیف حالت، عمل یا رفتار شخص یا موجودی استفاده شود. برای مثال: "او نوازش کنان به حیوان نزدیک شد."

3. شیوه نگارش: این ترکیب واژگانی باید با رعایت قواعد نگارشی درست و واضح نوشته شود و به هم پیوسته یا با فاصله، بسته به مورد استفاده آن در جمله، قابل نگارش است.

4. آوایی و تلفظ: باید توجه داشت که در زبان گفتاری، ممکن است تلفظ کلمات تغییر کند. مثلاً "نوازش کنان" به صورت "نوازش‌کُنَن" تلفظ شود.

5. مناسبت با متن: لازم است که این ترکیب با متن و زمینه آن همخوانی داشته باشد تا معنی مورد نظر به‌خوبی منتقل شود.

به یاد داشته باشید که در استفاده از ترکیب‌ها و عبارات، همواره دقت به معنا و سیاق جملات اهمیت زیادی دارد.