کلمه "دودی" به عنوان صفت در زبان فارسی استفاده می‌شود و به معنای مربوط به دود یا دارای رنگ و ویژگی‌های دود است. در نگارش و استفاده از این کلمه، نکات زیر قابل توجه است:

1. نوشتار صحیح: کلمه "دودی" به همین شکل و با این هجاها نوشته می‌شود و توجه به املای صحیح آن مهم است.

2. جنس و تعداد: "دودی" صفتی است که می‌تواند هم برای مذکر و هم مؤنث به کار رود و در حالت جمع به صورت "دودی‌ها" تغییر می‌کند.

3. پیشوند و پسوند: می‌توان از "دودی" در ترکیب با سایر واژه‌ها استفاده کرد؛ مانند "دودی‌رنگ" یا "دودی‌زنی".

4. کاربرد در جملات: می‌توان از این کلمه در جملات به صورت توصیفی استفاده کرد. به عنوان مثال: "این پارچه دودی رنگ است."

5. توجه به ساختار جملات: وقتی "دودی" به عنوان صفت به کار می‌رود، باید به تطابق آن با اسم مورد نظر توجه کرد. مثلاً "دود رنگ" صحیح است، اما "دودیه" صحیح نیست.

با رعایت این نکات می‌توان به درستی و به صورت ادبی از کلمه "دودی" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "دودی" در جمله آورده شده است:

1. دود دودی از شومینه بالا می‌رفت و فضا را پر می‌کرد.
2. او یک خودرو دودی رنگ خرید که بسیار جذاب بود.
3. جو در روز بارانی با ابرهای دودی رنگ پوشانده شده بود.
4. بوی خوراکی دودی از کباب‌پز به مشام می‌رسید.
5. چشم‌هایش دودی و حیرت‌زده بودند، گویا خبری غیرمنتظره به او رسیده بود.

اگر سوال یا درخواست دیگری دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!