عبارت "العلم عندالله" به معنای "علم در دست خداوند است" است و در زبان فارسی به چند شکل استفاده می‌شود. در اینجا به نکات و قواعد نگارشی مربوط به این عبارت اشاره می‌کنم:

1. استفاده از حرف تعریف: در زبان فارسی، معمولاً به جای "ال" در عربی از "این" یا "این علم" استفاده می‌شود. به عنوان مثال، می‌توان گفت: "این علم در دست خداوند است."

2. نحو و ساختار جمله: این عبارت معمولاً در جملات خبری به کار می‌رود و به نحو زیر می‌توان آن را ساخت:

   • "[موضوع] [فعل] العلم عندالله."
   • مثال: "علم بسیاری از مسائل در دست خداوند است."

3. محل قرارگیری در جمله: اگر از این عبارت به عنوان یک فعل یا موضوع استفاده می‌شود، باید دقت کرد که در کدام قسمت جمله قرار می‌گیرد و بر اساس ساختار زبان فارسی، جملات باید به صورت طبیعی ساخته شوند.

4. نکات معنایی: توجه داشته باشید که این عبارت به مفهوم این است که دانش و علم مطلق در دست خداوند است و انسان‌ها محدود به فهم و دانش خود هستند.

5. نگارش درست: به هنگام نوشتن این عبارت، استفاده از کلمات به زبان فارسی و رعایت قوانین نگارشی صحیح مانند نقطه‌گذاری، ویرگول و سایر علائم نگارشی اهمیت دارد.

به طور کلی، این عبارت به زبان فارسی بیشتر از لحاظ مفهومی و معانی مکتب‌های دینی و فلسفی مطرح می‌شود و در متونی که به تفسیر یا توضیح مسائل مذهبی پرداخته می‌شود، کاربرد دارد.