کلمه "انگشت گزیدن" به معنای نیش زدن یا گاز گرفتن با انگشت است و می‌تواند در متون فارسی به صورت‌های مختلفی مورد استفاده قرار گیرد. در نوشتن و استفاده از این عبارت، به نکات زیر توجه داشته باشید:

1. رسم الخط صحیح: عبارت "انگشت گزیدن" به همین شکل نوشته می‌شود و نیاز به ویرگول یا هیچ گونه تغییری ندارد.

2. استفاده در جملات: این عبارت ممکن است به صورت استعاری هم در متون استفاده شود. مثلاً: "او به قدری مضطرب بود که انگشتش را گزید."

3. نگارش: در نگارش عموماً از کلمات سلیس و ساده استفاده کنید و از جملات پیچیده که مخاطب را گمراه کند، پرهیز کنید.

4. محتوا: هنگام استفاده از این عبارت، باید بافت جملات و context (زمینه) را در نظر بگیرید تا مفهوم به درستی منتقل شود.

5. توجه به قواعد دستوری: این عبارت به عنوان یک فعل و اسم در جملات عمل می‌کند، بنابراین از نظر نحوی با سایر اجزای جمله مطابقت داشته باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از عبارت "انگشت گزیدن" به طور مؤثر و درست در نوشته‌های خود استفاده کنید.

1. وقتی که او عصبانی می‌شود، به طور ناخودآگاه انگشتش را می‌گزد و این عادتش را نمی‌تواند کنترل کند.
2. در مواقع استرس، برخی افراد انگشت خود را گزیده و این کار به آن‌ها کمک می‌کند تا آرام شوند.
3. یادم می‌آید که وقتی بچه بودم، همیشه در حین فکر کردن انگشت خود را می‌گزیدم و این رفتار برایم تبدیل به عادت شد.