کلمه "بدخوی" به معنای بدخلق یا دارای نخیوی ناخوشایند است. در زبان فارسی، این کلمه به صورت یک واژه ترکیبی (بد + خوی) نوشته می‌شود. در زیر به برخی نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. فصل شفاف: کلمه به صورت بدون فاصله نوشته می‌شود، یعنی ما نباید "بد" و "خوی" را از هم جدا کنیم.

2. نقطه‌گذاری: در جملات، اگر بخواهید از این کلمه استفاده کنید، باید توجه کنید که جایگاه آن مناسب باشد و جمله به طور کلی صحیح باشد. مثلاً: "او یک فرد بدخوی است."

3. استفاده از صفات: این کلمه یک صفت است و می‌تواند به همراه اسم‌ها استفاده شود. مثلاً: "بدخوی بودن او باعث نارضایتی دیگران می‌شود."

4. توجه به ترکیب‌ها: در متون ادبی یا رسمی، می‌توان از معادل‌ها یا اصطلاحات مشابه مثل "فرد بدخلق" یا "شخصی با خوی بد" نیز استفاده کرد.

5. نگارش صحیح: املای این کلمه به صورت "بدخوی" صحیح است و نباید به اشتباه "بد خوی" یا "بد خوی" نگاشته شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "بدخوی" در نوشته‌های خود استفاده کنید.