کلمه «بداهه‌گویی» به معنی صحبت کردن یا بیان کردن چیزی به صورت ناگهانی و بدون آمادگی قبلی است. برای نگارش این کلمه باید به چند نکته توجه کرد:

1. تایپ و املا: این کلمه به صورت «بداهه‌گویی» نوشته می‌شود. در اینجا «بداهه» به عنوان صفت و «گویی» به عنوان یک فعل به کار رفته است.

2. هم‌نوایی: بداهه‌گویی به همراه یک فعل می‌تواند به صورت «بداهه‌گویی کردن» نیز استفاده شود، اما به طور کلی استفاده از «بداهه‌گویی» به تنهایی رایج‌تر است.

3. فاصله‌گذاری و استفاده از خط تیره: در نگارش این کلمه، بین «بداهه» و «گویی» فاصله وجود ندارد و باید با خط تیره به هم متصل شوند.

4. استفاده در جمله: این کلمه معمولا در جملات به عنوان اسم به کار می‌رود. مثلاً: «او در سخنرانی خود بداهه‌گویی بسیار خوبی داشت.»

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه «بداهه‌گویی» استفاده کنید.