کلمه «بداهه‌نوازی» به معنای نواختن موسیقی به صورت بداهه و بدون پیش‌نوشت است. در نوشتن این واژه به صورت صحیح، نیاز است تا به برخی قواعد نگارشی توجه کنیم:

1. تلفظ: این کلمه به صورت «بداهه‌نوازی» تلفظ می‌شود، که نشان‌دهنده ترکیب دو بخش «بداهه» و «نوازی» است.

2. خط فاصله: واژه «بداهه» و «نوازی» باید با یک خط فاصله از هم جدا شوند تا نشان‌دهنده ترکیب دو مفهوم باشد.

3. نقطه‌گذاری: اگر این کلمه در وسط جمله قرار گیرد، نیازی به نقطه‌گذاری خاصی ندارد. اما اگر در انتهای جمله بیاید، باید مطابق قواعد عمومی نگارش، جمله به درستی کامل شود.

4. حروف بزرگ و کوچک: این کلمه به صورت معمول با حروف کوچک نوشته می‌شود مگر اینکه در ابتدای جمله یا عنوان خاصی قرار گیرد.

5. استفاده از کلمه: برای افزایش وضوح، می‌توان از توضیحات اضافی در ارتباط با کلمه «بداهه‌نوازی» استفاده کرد، مثلاً «بداهه‌نوازی در موسیقی به معنای نواختن بدون پیش‌سازی است».

با رعایت این قواعد می‌توان به‌درستی از کلمه «بداهه‌نوازی» استفاده کرد.

1. بداهه نوازی هنری است که در آن نوازنده بدون هیچ‌گونه پیش‌زمینه‌ای، قطعاتی جدید و خلاقانه را اجرا می‌کند.
2. در جشنواره موسیقی محلی، گروه‌ها به رقابت در زمینه بداهه نوازی پرداختند و هر کدام سعی کردند قدرت خلاقیت خود را نشان دهند.
3. بداهه نوازی به نوازنده این امکان را می‌دهد که احساسات و حالات درونی خود را به طور مستقیم و بدون فیلتر به شنوندگان منتقل کند.