کلمه "عجوز" در زبان فارسی به معنای زن سالخورده یا پیر است. برای استفاده درست از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. جنس کلمه: "عجوز" یک اسم مؤنث است و معمولاً به زنان اشاره دارد. بنابراین، در جملات باید به توافق جنسیت توجه داشته باشید.

2. مفرد و جمع: "عجوز" مفرد است و اگر بخواهید به جمع آن اشاره کنید، می‌توانید از "عجائز" استفاده کنید.

3. قافیه و هم‌آوایی: در شعر یا نثر ادبی، دقت کنید که "عجوز" با کلمات دیگر هم‌قافیه یا هم‌آوایتان هماهنگی داشته باشد.

4. نگارش درست: این کلمه باید به صورت صحیح نوشته شود. همچنین، در مواردی که نیاز به تأکید باشد، می‌توانید از جملات مختلف استفاده کنید تا معنا و مفهوم را بیشتر روشن کنید.

5. استفاده در جملات: هنگام استفاده از کلمه "عجوز" در جمله، آن را در زمینه صحیح قرار دهید. مثلاً: "زن عجوز در حالی که با بقیه خاطراتش را مرور می‌کرد، لبخندی بر لب داشت."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "عجوز" به طور مؤثر و صحیح در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

۱. در مسابقه‌ی شطرنج، برد عجوز به بهترین بازیکن نوجوان شهر خبرساز شد.
۲. وقتی صدای خنده‌های بلند آن برد عجوز را شنیدم، ناخودآگاه لبخند زدم.
۳. در پارک محله، همیشه می‌توانم یک برد عجوز را ببینم که با دوستانش مشغول بازی هست.