کلمه "بنده زاده" به معنای "فرزند بنده" یا "فرزند من" در زبان فارسی است و معمولاً در گفتار و نوشتارهای رسمی یا ادبی استفاده می‌شود. در نگارش این عبارت باید به چند نکته توجه کرد:

1. فاصله گذاری: بین "بنده" و "زاده" باید یک فاصله وجود داشته باشد.

2. نوشتار رسمی: اگر در متون ادبی یا رسمی استفاده می‌شود، بهتر است با دقت و با رعایت منطق نگارش استفاده گردد.

3. استفاده از ویرگول: در جملاتی که "بنده زاده" بخشی از آن است، ممکن است نیاز به ویرگول باشد تا ساختار جمله روشن‌تر شود.

4. قید زمان و مکان: در صورت نیاز می‌توان جزئیات بیشتری مانند زمان یا مکان را به جمله اضافه کرد.

5. جایگزینی در محاورات: در محاورات غیررسمی معمولاً به جای "بنده زاده"، از اصطلاحات دیگری مانند "فرزندم" یا "پسرم / دخترم" استفاده می‌شود.

مثال:

• بنده زاده‌ای از دیار خویش.
• در این مراسم، بنده زاده‌ی شخصیت‌های معروف حضور داشتند.

این نکات می‌توانند به نگارش صحیح و زیبا کمک کنند.