کلمه "پای اندازان" به صورت ترکیبی است و می‌توان آن را به دو قسمت تقسیم کرد: "پای" و "اندازان". در زیر به بررسی قواعد نگارشی و نحوی آن می‌پردازیم:

1. جدا نویسی و پیوستگی:

   • "پای" به معنای پا است و به‌صورت مستقل می‌تواند در جملات به کار رود.
   • "اندازان" به معنای کسانی است که چیزی را اندازه می‌زنند و به‌صورت جمع به کار می‌رود.

2. معناشناسی:

   • این ترکیب می‌تواند به معنای "کسانی که پای را اندازه می‌زنند" یا "اندازگیری از پای" باشد.

3. نقطه‌گذاری:

   • استفاده از فاصله مناسب بین کلمات و عدم به‌کار بردن نقطه‌گذاری اضافی بین آن‌ها.

4. نوشتار صحیح:

   • املای درست این کلمه "پای اندازان" است که در نوشتار باید به‌عنوان یک ترکیب دو واژه دیده شود و نیاز به علائم نگارشی خاصی ندارد.
5. قواعد جمع:
   • "اندازان" در این ترکیب به حالت جمع است، بنابراین به تعداد بیشتری از افراد اشاره دارد.

در مجموع، برای استفاده صحیح از این واژه، باید به معنا و ساختار آن توجه کرد و آن را مطابق با قواعد نگارشی و نحوی زبان فارسی به کار برد.