کلمه "پایه‌گاه" (پایه‌گاه) ترکیبی از دو کلمه "پایه" و "گاه" است. در زبان فارسی، ترکیب‌های واژه‌ای باید از نظر نگارشی و تلفظ دقیق رعایت شوند. در اینجا به برخی قواعد نگارشی مربوط به "پایه‌گاه" اشاره می‌کنم:

1. تفکیک و ترکیب: کلمه "پایه" به معنی اساس یا زیرساخت و "گاه" به معنی مکان است. این ترکیب به طور کلی باید به صورت متصل نوشته شود، یعنی "پایه‌گاه".

2. نقطه‌گذاری: در این نوع ترکیب‌ها، معمولاً نیاز به استفاده از فاصله یا علامت اضافه نیست. بنابراین "پایه‌گاه" به یک کلمه واحد تبدیل می‌شود.

3. نوشتار صحیح: در نوشتار رسمی و ادبی، توجه به املای صحیح این نوع واژه‌ها اهمیت دارد. بنابراین، نگارش "پایه‌گاه" صحیح است.

4. تلفظ: این کلمه معمولاً به صورت "پایه‌گاه" تلفظ می‌شود و در مکالمات می‌توان از آن استفاده کرد.

در نهایت، برای استفاده صحیح از این کلمه در جملات، به معنای آن توجه داشته باشید و در جملات خود به درستی از آن بهره‌برداری کنید. برای مثال: "این ساختمان دارای یک پایه‌گاه مستحکم است."