کلمه "پوست کنده" در زبان فارسی به صورت ترکیبی از دو واژه "پوست" و "کنده" تشکیل شده است. در اینجا به قواعد نگارشی و برخی نکات مرتبط با آن اشاره می‌کنم:

1. نوع واژه: "پوست کنده" یک ترکیب وصفی است که به معنای حالتی از چیزی است که پوست آن کنده شده است. این ترکیب معمولاً به اشیاء یا مواد غذایی اشاره دارد، مانند میوه‌ها.

2. نقطه‌گذاری: در نوشتار فارسی، وقتی از ترکیب "پوست کنده" استفاده می‌شود، معمولاً نیازی به قرار دادن ویرگول یا نقطه‌گذاری خاصی بین دو واژه نیست، مگر آنکه به عنوان بخشی از جمله‌ی بزرگ‌تر به کار رود.

3. نحوه‌ی استفاده: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت استفاده شود، مثلاً "سیب پوست کنده" به معنی سیبی است که پوست آن گرفته شده است.

4. توجه به مفهوم: در برخی موارد، "پوست کنده" ممکن است به صورت مجازی نیز به کار رود که در این صورت باید به معنای مورد نظر دقت کرد.

5. نحوه‌ی ترکیب با افعال و جملات: مانند سایر ترکیب‌های وصفی، می‌توان از آن در جملات به صورت زیر استفاده کرد:

   • "او سیب پوست کنده را به من داد."
   • "پوست کنده‌ی نارنج را دور بیندازید."
6. قواعد صرفی: در گزینش واژه، باید توجه کرد که این ترکیب تغییر نمی‌کند و به صورت ثابت "پوست کنده" استفاده می‌شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "پوست کنده" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. وقتی سیب را پوست کنده و به تکه‌های کوچک تقسیم کردم، بچه‌ها با اشتیاق دنبال آن آمدند.
2. برای تهیه سالاد، بهترین گزینه این است که سبزیجات را کاملاً پوست کنده و تازه استفاده کنیم.
3. در فصل تابستان، میوه‌های پوست کنده و خنک بهترین انتخاب برای Refresh کردن هوای گرم هستند.