کلمه "آورد" از فعل "آوردن" به معنای "به جایی آوردن" یا "تحویل دادن" است. در زبان فارسی، برای استفاده صحیح و نگارش درست این کلمه، به نکات زیر توجه کنید:

1. زمان فعل: "آورد" زمان گذشته ساده این فعل است. توجه داشته باشید که برای نشان دادن زمان‌های دیگر، فرم‌های مختلفی مانند "می‌آورد" (حال) یا "خواهد آورد" (آینده) وجود دارد.

2. فعل لازم و متعدی: "آوردن" فعل متعدی است و نیاز به مفعول دارد. به عنوان مثال: "او کتاب را آورد."

3. مضارع و آینده: اگر بخواهید از زمان حال یا آینده استفاده کنید، باید به شکل‌های مضارع یا آینده فعل تغییر دهید. مثال: "او کتاب می‌آورد" یا "او کتاب خواهد آورد."

4. اجزای جمله: هنگام نگارش جملاتی که شامل "آورد" هستند، محل قرارگیری آن در جمله مهم است. معمولاً این کلمه بعد از فاعل و قبل از مفعول قرار می‌گیرد.

5. ایجاز و وضوح: سعی کنید در جملات خود از ساختارهای ساده و روشن استفاده کنید. مثلاً: "معلم کتاب را آورد" واضح‌تر و بهتر از "کتاب را معلم آورد" نیست.

6. نکات نگارشی: به قواعد نگارشی مانند استفاده از ویرگول، نقطه و حروف اضافه توجه کنید تا متن شما روان‌تر و قابل فهم‌تر باشد.

   با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "آورد" به طور مؤثر در نوشتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند جمله با کلمه "آورد" آورده شده است:

1. او کتابی را که به دنبالش بود، به خانه آورد.
2. معلم برگه‌های امتحان را به کلاس آورد.
3. هنگامی که به مهمانی رسیدیم، با خود شیرینی‌هایی آورد.
4. باران شروع به باریدن کرد و زمین را خیس آورد.
5. او همیشه امید را به دل‌ها آورد.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا موضوع خاصی در نظر دارید، لطفاً بفرمایید!