عبارت "تشت داری" به‌طور رسمی و از نظر نگارشی به این شکل بیان می‌شود:

1. جداسازی واژه‌ها: واژه "تشت" و "داری" باید از هم جدا نوشته شوند، زیرا "داری" یک فعل و از جمله فعل‌های حرکتی است که به معنی "داشتن" می‌باشد.

2. نقطه‌گذاری: در مورد جملات، طبق قواعد نگارشی، اگر این عبارت در وسط یک جمله بیاید، لازم است که قبل و بعد از آن نقطه‌گذاری صحیح انجام گیرد.

3. نقش واژه‌ها: در این عبارت، "تشت" به معنای ظرف آب یا محل نگهداری مایعات است و "داری" نشانه فعلیت و مالکیت است.

به عنوان مثال، استفاده از این عبارت می‌تواند در جملاتی چون "آیا تشت داری؟" یا "تشت داری که آب را در آن بریزی؟" نشان داده شود.

در کل، به نظر می‌رسد که این نوع از نگارش به سادگی قابل فهم باشد و قوانین خاصی برای تغییر آن وجود ندارد، مگر آنکه در سیاق خاصی نیاز به تغییرات نگارشی وجود داشته باشد.