واژه "تنگ بهر" ترکیبی است که متشکل از دو بخش "تنگ" و "بهر" می‌باشد. در زبان فارسی، نگارش و قواعد مربوط به این ترکیب به صورت زیر است:

1. تنگ: این واژه به معنای محدود، باریک یا کم‌جا است و می‌تواند به حالت‌ها و فضاهای مختلف اطلاق شود.

2. بهر: این واژه به معنای فایده، سود و منفعت است. همچنین در برخی از زمینه‌ها به معنای "نفع" نیز به کار می‌رود و می‌تواند به عنوان حرف اضافه‌ای برای نشان دادن نسبت به شخص یا موضوعی مورد استفاده قرار گیرد.

نکات نگارشی و ارتباطی:

• نحوه نگارش: "تنگ بهر" به طور جداگانه نوشته می‌شود و باید توجه داشت که در متون رسمی و ادبی، نگارش دقیق واژگان از اهمیت بالایی برخوردار است.

• تلفظ: این ترکیب به صورت "تنگِ بهر" تلفظ می‌شود. در مواردی ممکن است برای تأکید بر معانی خاصی، از کلمات وابسته به آن نیز استفاده گردد.

• استفاده در جملات: در جملات، این ترکیب می‌تواند به عنوان وصفی برای توصیف وضعیتی خاص به کار رود، به طور مثال: "این مکان تنگ بهر دلتنگی‌های بسیاری است."

در نهایت، توجه به معنای دقیق و زمینه‌ی استفاده از این واژه‌ها می‌تواند به انتقال بهتر مفهوم کمک کند.