کلمه "اجرا ناپذیر" به ترکیب "اجرا" و "ناپذیر" اشاره دارد و به معنای چیزی است که نمی‌توان آن را اجرا کرد. در اینجا برخی قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه را بررسی می‌کنیم:

1. نوشتار صحیح:

   • کلمه "اجرا ناپذیر" باید با فاصله بین "اجرا" و "ناپذیر" نوشته شود. این فاصله به دلیل این است که "ناپذیر" یک صفت است که به "اجرا" اشاره می‌کند و در اینجا به معنای عدم قابلیت اجرا است.

2. نحوه استفاده:

   • می‌توان از این کلمه در جمله‌های مختلف به عنوان صفت استفاده کرد. به عنوان مثال: "این طرح به دلیل مشکلات مالی، اجرا ناپذیر شده است."

3. تعریف و کاربرد:

   • "اجرا ناپذیر" به موضوعاتی اطلاق می‌شود که به دلایل مختلف نمی‌توان آنها را به مرحله اجرا درآورد، مانند مشکلات فنی، اقتصادی، حقوقی و غیره.

4. جایگاه کلمه در جمله:

   • معمولاً این کلمه در جایگاه صفت قرار می‌گیرد و می‌تواند به صورت وصفی برای اسم‌ها به کار رود. مثال: "این برنامه یک برنامه اجرا ناپذیر است."
5. توجه به نوع نوشتار:
   • در متون رسمی باید دقت شود که این کلمه در موقعیت مناسب و با معانی صحیح به کار رود.

با رعایت این نکات می‌توان به شکل صحیح و مؤثر از کلمه "اجرا ناپذیر" در نگارش فارسی استفاده کرد.