کلمه «دار و دسته» به ترکیب دو واژه «دار» و «دسته» اشاره دارد و به معنای گروه یا جمعیتی از افراد است. این ترکیب تحت قواعد نگارشی خاصی در زبان فارسی قرار دارد. در زیر نکاتی را درباره این کلمه و نحوه‌ی استفاده از آن شرح می‌دهم:

۱. نوشتار

• فارسی نوشتاری: کلمه «دار و دسته» باید به صورت جدا جدا نوشته شود و بین دو واژه یک فاصله وجود دارد. به عبارت دیگر، صحیح‌ترین نوشتار آن «دار و دسته» است.

۲. معنا

• این عبارت معمولاً برای اشاره به گروهی از افراد که به نوعی با هم مرتبط هستند، استفاده می‌شود و می‌تواند بار معنایی مثبت یا منفی داشته باشد بسته به سیاق جمله.

۳. استفاده در جملات

• «او با دار و دسته‌اش به پارک رفت.»
• «این دار و دسته همیشه در کنار هم هستند.»

۴. نوعی اشتباه رایج

• برخی ممکن است این عبارت را به صورت «دارودسته» (بدون فاصله) بنویسند که نادرست است.

۵. قواعد دستوری

• در استفاده از «دار و دسته» می‌توان از ضمایر و افعال مناسب نیز بهره برد که با توجه به افراد و زمان جمله تغییر می‌کنند. مثلاً:
  • «دار و دسته او حضور داشتند.»
  • «دار و دسته ما همیشه متحد هستند.»

۶. در زبان محاوره

• در گفتگوهای محاوره‌ای، ممکن است به صورت غیررسمی‌تر و کوتاه‌تر استفاده شود، ولی در نوشتار رسمی باید به قواعد نگارشی پایبند بود.

این نکات می‌توانند به شما در استفاده صحیح از عبارت «دار و دسته» کمک کنند.