کلمه "سبب ساز" در زبان فارسی به معنای "دلیل" یا "عامل ایجادکننده" استفاده می‌شود. از نظر نگارشی و قواعد فارسی، چند نکته مهم درباره این ترکیب وجود دارد:

1. فاصله‌گذاری: بین دو واژه "سبب" و "ساز" باید یک فاصله وجود داشته باشد. بنابراین، نوشتن "سبب ساز" صحیح است.

2. معنی و کاربرد: این ترکیب معمولاً در متون علمی یا ادبی برای اشاره به عاملی که باعث ایجاد یک پدیده یا وضعیت خاص می‌شود، به کار می‌رود. بقید و توضیحات می‌توان از آن استفاده کرد.

3. نحوه استفاده: می‌توان این کلمه را به صورت‌های مختلف به کار برد، به عنوان مثال:

   • "تنش‌های اجتماعی سبب ساز بروز ناآرامی‌ها شدند."
   • "تغییرات اقلیمی می‌تواند سبب ساز تغییرات در زیستگاه‌های طبیعی باشد."
4. تنوع زبانی: در زبان فارسی، ممکن است به جای "سبب ساز" از اصطلاحات دیگری نیز استفاده شود، مانند "دلیل" یا "علت"، که با توجه به سیاق متن می‌توان از آن‌ها بهره برد.

به طور کلی، ترکیب "سبب ساز" به درستی در نوشتار فارسی استفاده می‌شود و معانی خاص خود را دارد.