ستیزه خویی

کلمه «ستیزه‌خویی» به صورت زیر قاعده‌مند و نگارشی در زبان فارسی استفاده می‌شود:

1. نقطه‌گذاری: کلمه به صورت یک‌کلمه‌ای نوشته می‌شود و باید بین دو بخش آن (-) قرار داده شود. بنابراین، شکل صحیح آن «ستیزه‌خویی» است.

2. معنی: ستیزه‌خویی به معنای داشتن روحیه ستیزه‌جو یا جنگجویی است و به حالت یا رفتار فردی اشاره دارد که در برابر دیگران مقاوم و مخالف است.

3. استفاده در جملات: می‌توان از این کلمه در جملات مختلف استفاده کرد. به عنوان مثال:

   • «ستیزه‌خیویی در برخورد با نظرات متفاوت می‌تواند به گفتگوهای سازنده آسیب بزند.»

4. قواعد نگارشی: در متون رسمی و ادبی، باید به معنای کلمه دقت کرد و از استفاده‌های نادرست پرهیز کرد.

5. هم‌معنا: می‌توان از واژه‌های دیگر مثل «ستیزندگی» یا «خصومت» در بعضی از متن‌ها به عنوان هم‌معنا استفاده کرد، اما بهتر است به زمینه استفاده توجه کرد.

با رعایت این نکات، می‌توان کلمه «ستیزه‌خویی» را به درستی در نوشتار فارسی به کار برد.