ستیزه گر

کلمه «ستیزه‌گر» به معنای شخصی است که به طور مداوم و فعال به جدال و ستیزه برخیزد. برای نوشتن صحیح این کلمه و همچنین رعایت قواعد فارسی و نگارشی، نکات زیر را می‌توان در نظر گرفت:

1. تنظیم کلمه: کلمه «ستیزه‌گر» با استفاده از هِی مشخص‌کننده که در انتهای آن قرار می‌گیرد، شکل گرفته است. این قیود جا به جا نشده و باید به همین ترتیب نوشته شود.

2. نقطه‌گذاری: اگر این کلمه در میان جمله قرار گیرد، مانند هر کلمه دیگر، باید با رعایت قواعد نقطه‌گذاری و سایر علائم نگارشی استفاده شود.

3. توجه به ترکیب‌ها: در شهد استفاده از این کلمه، ممکن است با کلمات دیگر ترکیب شود. به عنوان مثال:

   • ستیزه‌گرانی (صورت جمع)
   • ستیزه‌گران (دیگر مثال‌های جمع)

4. جمله‌سازی: برای آشنایی بیشتر با نحوه استفاده از این کلمه در جملات، می‌توان جملات زیر را در نظر گرفت:

   • او یک ستیزه‌گر است که همیشه در بحث‌ها به جدال می‌پردازد.
   • ستیزه‌گران همیشه به دنبال فرصتی برای بروز مخالفت هستند.
5. معانی متضاد و مشابه: این کلمه می‌تواند متضادهای مختلفی داشته باشد. شناخت معانی مشابه و متضاد این کلمه می‌تواند در انتخاب کلمات و بیان مفهوم کمک کند.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه «ستیزه‌گر» در نوشتارهای خود استفاده کنید.