سوخته دل

عبارت "سوخته دل" یک ترکیب وصفی است که در زبان فارسی به کار می‌رود. برای نگارش صحیح این عبارت و رعایت قواعد فارسی و نگارشی، نکات زیر را در نظر بگیرید:

1. استفاده به عنوان صفت: "سوخته دل" می‌تواند به عنوان یک صفت برای توصیف شخصی استفاده شود. به عنوان مثال: "او فردی سوخته دل است."

2. جدا کردن واژه‌ها: به طور معمول، این ترکیب به صورت جدا نوشته می‌شود: "سوخته دل" و نه "سوختِه‌دل".

3. نقطه‌گذاری: اگر از این عبارت درون جملات طولانی یا شعر استفاده می‌شود، باید به نقطه‌گذاری مناسب توجه شود تا معنای جمله روشن باشد.

4. قید و صفت: این ترکیب می‌تواند به عنوان قید نیز به کار برود. مثلاً: "با حال سوخته دلی به خانه برگشت."

5. معانی و تفسیر: "سوخته دل" به معنای کسی است که دلی غمگین، رنجیده و آکنده از درد دارد. این واژه در ادبیات فارسی به ویژه در اشعار عرفانی و عاشقانه بسیار به کار رفته است.

با رعایت این قواعد، می‌توانید از عبارت "سوخته دل" به درستی در نوشتار خود استفاده کنید.