کلمه "شفاء القلوب" در زبان فارسی به معنای بهبودی یا درمان دل‌ها است و می‌تواند در متون ادبی و مذهبی به کار رود. در نگارش این عبارت، رعایت برخی از قواعد نگارشی و قواعد زبان فارسی ضروری است:

1. حروف وصل و تفکیک: در فارسی، معمولاً کلمات عربی به شکل کامل و به‌هم پیوسته نوشته می‌شوند. "شفاء القلوب" به همین شکل صحیح است و نیازی به جداسازی ندارد.

2. نقطه‌گذاری: اگر این کلمه در میانه‌ی جمله‌ای استفاده شود، معمولاً نیازی به نقطه‌گذاری خاص نیست، مگر اینکه بخواهید تأکید یا قطع جمله‌ای را مشخص کنید.

3. نوشتار صحیح: املای صحیح کلمه "شفاء" به همراه "القلوب" باید رعایت شود. در نوشتار فارسی، معمولاً از حرف "ـا" در انتهای کلمه "شفاء" به‌صورت "ـه" استفاده می‌شود. دقت کنید که "ال" باید به‌عنوان یک جزء از کلمه "القلوب" نوشته شود.

4. استفاده از علایم نگارشی: در صورتی که جمله‌ای با این عبارت نوشته شود، باید از علایم نگارشی مانند کاما و نقطه مطابق با قواعد فارسی استفاده کرد.

5. مکانیسم جمله: اگر این کلمه بخواهد در جملات پیچیده‌تر استفاده شود، باید ساختار جمله به‌گونه‌ای باشد که معنا و مفهوم به درستی منتقل شود.

به عنوان مثال: "ادیان مختلف به نوعی به شفاء القلوب اشاره دارند."