کلمه "عاجز آمدن" در زبان فارسی به معنای ناتوانی یا عدم توانایی در انجام کاری است. در این عبارت، "عاجز" به معنای ناتوان و "آمدن" به معنای وقوع یا پیش آمدن است. در نگارش و استفاده از این عبارت، قواعد زیر باید رعایت شوند:

1. نوشتار صحیح: کلمه "عاجز آمدن" باید به همین شکل نوشته شود و در هر زمینه‌ای با دقت مورد استفاده قرار گیرد.

2. هماهنگی با ساختار جمله: این عبارت می‌تواند به عنوان فعل در جمله مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال، "او از انجام این کار عاجز آمد."

3. استفاده از قید: می‌توان از قیدهای مختلف برای تأکید بر ناتوانی در استفاده از این عبارت بهره برد. مثلاً: "او واقعاً عاجز آمد."

4. استفاده در متون ادبی: در ادبیات و شعر نیز می‌توان از "عاجز آمدن" با تأکید بر احساسات و وضعیت‌های عاطفی استفاده کرد.

5. ترکیب با واژه‌های دیگر: این عبارت می‌تواند با دیگر واژه‌ها ترکیب شود، مثل: "عاجز از ..." یا "به عاجزی آمدن ..."

با رعایت این نکات، می‌توانید از عبارت "عاجز آمدن" به درستی و به‌طور مؤثر در نگارش‌های خود استفاده کنید.