کلمه "غبار افشاندن" به معنای پراکندن یا پخش کردن غبار است و معمولاً به صورت مجازی در متون فارسی هم به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. جنس کلمات: "غبار" یک اسم مؤنث است و "افشاندن" یک فعل است. در جملاتی که از این ترکیب استفاده می‌شود، باید به موارد دستور زبان مانند تطابق جنس و شمار توجه کرد.

2. فعل و اسم: "افشاندن" به معنای پخش کردن است و در جملات می‌توان آن را به صورت مختلف صرف کرد (مثلاً: می‌افشاند، افشاند، افشاندن و ...).

3. استفاده مجازی: "غبار افشاندن" می‌تواند به طور مجازی به معنای ایجاد دودستگی، نارضایتی یا تنش در یک موضوع خاص نیز به کار رود. لذا توجه به مفهوم این ترکیب در متن‌های ادبی و غیرادبی مهم است.

4. نقطه‌گذاری: در جملات پیچیده یا متنی که روایتی دارد، باید به نقطه‌گذاری مناسب دقت کرد تا مخاطب به راحتی مفهوم را درک کند.

5. جملات نمونه: می‌توان از "غبار افشاندن" در جملات مختلف استفاده کرد:
   • "با کلماتش غبار افشاند و فضای محیط را سنگین کرد."
   • "سکوت برقرار شد و غبار افشاندن در دل‌ها احساس شد."

در نگارش فارسی، رعایت این نکات به‌ویژه در متون ادبی یا رسمی اهمیت زیادی دارد.