کلمه "فراخ دست" در زبان فارسی به معنای "دارای دست‌های وسیع یا بلند" است و معمولاً به عنوان صفتی برای توصیف افرادی به کار می‌رود که در زمینه‌های اقتصادی یا اجتماعی دست و دلباز و سخاوتمند هستند. برای استفاده صحیح از این ترکیب در نگارش و قواعد فارسی، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. نوشتن با دقت: همیشه باید به صحیح نوشتن کلمات دقت کرد. "فراخ دست" به این صورت و با رعایت فاصله بین دو واژه نوشته می‌شود.

2. استفاده در جملات: این ترکیب می‌تواند به عنوان صفت مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال: "او فردی فراخ دست است و همیشه به دیگران کمک می‌کند."

3. توجه به نوع جملات: این ترکیب را می‌توان در جملات توصیفی، توجیهی، یا حتی نصیحت‌آمیز به کار برد. به عنوان مثال: "برای موفقیت در زندگی، باید مانند یک فرد فراخ دست عمل کنیم."

4. تناسب با سایر کلمات: هنگام استفاده از "فراخ دست"، توجه کنید که با کلمات دیگر هماهنگی داشته باشد و در بافت جمله مناسب بیفتد.

5. انتخاب زمان: در جملات خبری و توصیفی، می‌توانید از زمان‌های مختلف (گذشته، حال، آینده) استفاده کنید: "او همیشه فردی فراخ دست بوده است." یا "او به زودی فردی فراخ دست خواهد شد."

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی و به صورت موثر از کلمه "فراخ دست" در نگارش خود استفاده کنید.

1. او با فراخ دستی که در اختیارداشت، توانست کمک‌های بسیاری به نیازمندان ارائه دهد.
2. ما در این جشنواره به علت فراخ دست بودن حامیان مالی، جوایز ارزشمندی برای برندگان در نظر گرفته‌ایم.
3. فراخ دست بودن فرهنگی که در این انجمن ترویج می‌شود، منجر به ایجاد بستری مناسب برای خلاقیت و نوآوری می‌گردد.